Jeziora dystroficzne (gr. dys- nie-, źle) to bezodpływowe jeziorka, położone na torfowiskach lub w zlewni borów sosnowych, charakteryzujące się niskim pH wody. Brunatne kwasy humusowe spływając do jeziora powodują silne zakwaszenie wody i nadają jej barwę od żółtej do brązowej. Niskie pH i deficyty tlenowe powodują silną akumulację osadów na dnie zbiornika, ich grubość często sięga kilkunastu metrów. Życie w zbiornikach dystroficznych jest bardzo ograniczone, brunatna woda i gruba warstwa osadów dennych sprawiają, że nie ma tu roślinności zanurzonej, niskie pH ogranicza również rozwój fito- i zooplanktonu oraz bezkręgowców wodnych i ryb. Charakterystyczną cecha jezior dystroficznych jest również narastający na taflę wody kożuch torfowców, poprzerastanych roślinami zielnymi i krzewinkami, nazywany płem. Na ple występują liczne chronione i zagrożone gatunki roślin, m.in. owadożerne rosiczki.
Na terenie Zaborskiego Parku Krajobrazowego jeziora dystroficzne reprezentują objęte ochroną rezerwatową jezioro Małe Łowne, Kaczewo w rezerwacie Piecki oraz jezioro Mechówek.
