Podstawą wytyczenia granicy po I wojnie światowej, pomiędzy odradzającą się Rzeczpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką, były artykuły: 27 (pkt. 7), 28 i 87 Traktatu Wersalskiego z 28 czerwca 1919 r., określające ogólny przebieg linii. Traktat przyznał Polsce większą część Pomorza Gdańskiego, w tym powiat chojnicki, powiększony o obszar Gochów. Do Niemiec należeć miały sąsiadujące z chojnickim od zachodu i północy powiaty Człuchów i Bytów, a tym samym granica z tymi powiatami stała się granicą państwową. Precyzyjnym ustaleniem linii granicznej zajmowała się Komisja Delimitacyjna. W jej skład wchodzili przedstawiciele Francji, Japonii, Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch. Organizacyjnie Komisja podzielona była na Podkomisje, zajmujące się poszczególnymi odcinkami granicy. Kartograficznym materiałem roboczym dla podkomisji były niemieckie mapy topograficzne oraz mapy katastralne. W trakcie prac Komisji opracowana została prowizoryczna mapa granicy polsko-niemieckiej. Komisja podzieliła linię graniczną na sekcje, posiadające oznaczenia literowe lub cyfrowe rzymskie. Sekcje dzieliły się na odcinki o oznaczeniach cyfrowych arabskich. Po ratyfikacji traktatu w styczniu 1920 r. rozpoczęto inkorporację Pomorza do odrodzonej Polski. W lutym tego roku międzynarodowa komisja, którą kierował francuski generał Charles Joseph Dupont, przystąpiła do wytyczania linii granicznej w terenie. Mapa załączona do traktatu wersalskiego była wskazówką dla Komisji Delimitacyjnej. Komisja Delimitacyjna, kierując się lokalnymi względami, miała możliwość jej minimalnej korekty (sześć kilometrów od wyznaczonej linii) i czyniła to wielokrotnie. Generał Charles Dupont, jako szef Międzynarodowej Komisji Granicznej, zapadł w pamięci Kaszubów jako osoba życzliwie nastawiona do ich spraw. Wytyczana granica rozdzielała kaszubskie rodziny, sąsiadów, ich małą ojczyznę. W okolicach Borowego Młyna w dniu 16 lutego 1920 roku rozegrała się tzw. "palikowa wojna". Dla oznaczenia granicy wbijano w ziemię paliki. Te wbite przez stronę niemiecką miejscowi Kaszubi przesunęli, gdyż zabrano im łąki, pastwiska i las. To wywołało spór, interwencję wojska polskiego i niemieckiego grenzschutzu.
Komisja Delimitacyjna zakończyła swoją działalność Protokołem Końcowym Komisji Granicznej z dnia 13.06.1924 roku. Efektem jej prac była wieloarkuszowa mapa granicy polsko-niemieckiej. Mapa stanowiła oficjalny materiał roboczy w działalności organów władzy państwowej: polskich i niemieckich (starostów i landratów), których zadaniem było zabezpieczenie i utrzymanie granicy. Dokumentem prawnym regulującym sprawy związane z utrzymaniem granicy była konwencja polsko-niemiecka w sprawie uregulowania stosunków granicznych podpisana w Poznaniu 27 stycznia 1926 r., a ratyfikowana 16.02.1926 r. Na mocy tejże Konwencji dokonywano wspólnych obchodów granicy.
Dzięki naszej grze terenowej dotrzesz do czterech znaków granicznych: D 071, D 072, D 073 i D 074 na odcinku sekcji D, nadzorowanej przez Inspektorat Straży Granicznej nr 7 w Chojnicach.
Mapa będąca załącznikiem do Traktatu wersalskiego
