Restytucja raka szlachetnego

Rak szlachetny Astacus astacus to gatunek rodzimy dla pomorskich wód słodkich. Dawniej występował tutaj masowo, tak jak na terenie ZPK w jeziorach: Zmarłe, Szeczonek i Warszyn. Obecnie narażony jest na wyginięcie i podlega ochronie prawnej. Niewiedza stanowi główną przyczynę zagłady raka szlachetnego, któremu najbardziej zagraża, sprowadzony do Polski pod koniec XIX w., amerykański rak pręgowaty. Konkuruje z rakiem szlachetnym o siedlisko oraz jest nosicielem „dżumy raczej”, śmiertelnej dla rodzimych raków choroby, wywoływanej przez Aphanomyces astaci. W latach 2007-2008 przeprowadzono skuteczną akcję „zaraczenia” dwóch obiektów na terenie ZPK (jeziora i rzeki). Prowadzony jest monitoring.

W 2010 i 2011 r. na terenie ZPK realizowano pilotażowy projekt hodowli raków szlachetnych w Zakładzie Hodowli Pstrąga w Lasce. W czerwcu każdego roku ze środowiska naturalnego odławiano samice z podwieszonymi pod odwłokiem jajami i umieszczano je w specjalnym sadzu hodowlanym. Po wylęgu młodego pokolenia raków przez okres letni prowadzono hodowlę w sadzu. Pozyskane materiał wykorzystywany był do „zaraczeń” wyznaczonych wcześniej do restytucji obiektów. Ze względu m.in. na wpływ drapieżnictwa poziom śmiertelności młodego pokolenia w warunkach hodowlanych jest niższy niż w warunkach naturalnych. Nadzór merytoryczny nad projektem sprawuje dr Przemysław Śmietana z Uniwersytetu Szczecińskiego.

Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego
Grafika Restytucja raka szlachetnego