Zaborski Park Krajobrazowy położony jest w dorzeczu Brdy, która wraz z leżącymi w jej biegu jeziorami stanowi jego główną arterię. Na obszarze Parku system Brdy przyjmuje szereg dopływów, które podobnie jak Brda, w większości biorą swój początek poza granicami Parku.
Sieć rzeczna ZPK jest wykształcona słabo, a jej układ przestrzenny odwzorowuje przebieg rynien polodowcowych. Większość cieków płynie na południe lub na południowy wschód dawnymi szlakami odpływu wód roztopowych, zgodnie z nachyleniem terenu ukształtowanym w epoce lodowej. W związku ze znacznym nachyleniem sandru, rzeki mają zazwyczaj stosunkowo duży spadek i przypominają rzeki typu podgórskiego. Do największych prawych dopływów Brdy należą: Czerwona Struga, Jarcewska Struga oraz Struga Siedmiu Jezior. Wśród lewych dopływów należy wymienić: Chocinę, Zbrzycę, Orlą Strugę i Czernicki Rów.
Łączna długość cieków Parku osiąga 245 km, a z uwzględnieniem przepływowych odcinków jeziornych 276 km, co daje średnią gęstość sieci rzecznej 0,8 km/km2. Walorem zasługującym na ochronę jest znaczny udział odcinków o charakterze naturalnym, osiągający 43 % całkowitej długości cieków. Pozostałe 57 % stanowi sieć sztucznego drenażu, rozbudowana w celu odwadniania bagien i mokradeł oraz w mniejszym stopniu rowy systemów nawadniających.
